top of page

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Στης θάλασσας το ιερό
γεννήθηκα πριν χρόνια
όταν μιλούσαν με Θεό
της Άνοιξης τ' αηδόνια.

Μέσα σε διάφανα νερά
αλίρρυτος πλανιόμουν
κι ονειρευόμουνα φιλιά
στα ξέφωτα του κόσμου.

Μ΄αρμύρα αρμάτωσα ψυχή
να πολεμώ το χρόνο
κι η θάλασσα μου γύρεψε
δάκρυ να την πληρώνω.

Μεγάλωνα και μάθαινα
στη γλώσσα των κυμάτων
πώς λέγεται ο έρωτας
κι η ρίζα των πραγμάτων.

Κι όταν πια ναυάγησα
σε φθόγγο ερημονήσι
μου έταξε η ομορφιά
να μη με λησμονήσει.

ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

Πουλί της λιμνοθάλασσας
γιατί σαι λυπημένο;
Γιατί ναι το νερό θολό
είσαι βαλαντωμένο;

Δεντρί της λιμνοθάλασσας
γιατί ήλιο δε κοιτάζεις
και γέρνεις τα κλωνάρια σου 
κι αλμύρα δοκιμάζεις;

Βάρκα της λιμνοθάλασσας
πίκρα που χεις μαζέψει
με κύματα περήφανα
που δεν θα ταξιδέψεις.

Κι εσύ μαυροκαρδούλα μου
όλο γιατί στενάζεις;
Βαλτότοπος σαι θάλασσα
και τ' όνειρο βουλιάζεις.

bottom of page